Mari Buenos-Ayres şəhərində ev işçisi işləyir. Evdə və işdə çox az danışır. Günlərin bir günü o, 30 ildir çalışdığı Adriananın (filmin rejissorlarından biri) evinə zəng vuraraq, sığınacaq istəyir, çünki zorakılıq edən əri, uşaqları və nəvələri ilə birgə yaşadığı evi təzəcə tərk edib. Sosial və ailə təzyiqlərinə baxmayaraq, Mari uzun müddətdir basdırılmış iradəsi əsasında danışmağa və həyatını yaşamağa başlayır. O, şəxsi təcrübəsini sosial problemlərlə əlaqələndirir və özünü yenidən kəşf edir.